De geschiedenis van de jojo gaat terug tot 500 voor Christus. Jojo’s werden toen van terracottaschijfjes gemaakt. Op een vaas uit de Oudheid is een afbeelding te zien van een jongetje die met een jojo speelt. Het speelgoed werd in de loop der jaren verspreid over verschillende landen en werelddelen. In de 18e eeuw werd de jojo populair in adellijke kringen in Frankrijk. Dit stukje speelgoed was toen nog van ivoor en kon enkel worden betaald door de elite. In 1932 ontstond de rage van de jojo in Nederland. Iedereen had het op- en neergaande stukje speelgoed. Rond het jaar 1998 kreeg het jojoën een heropleving.
De jojo dient als speelgoed, vermaak. Behalve ivoren en terracotta jojo’s bestaan er tegenwoordig ook houten, kunststof en metalen versies. Het speelgoed bestaat uit twee ronde schijven die door middel van een klein asje met elkaar zijn verbonden. Om dat asje is een touw gewikkeld met aan het eind een lusje om je vinger door heen te steken. Wanneer je de jojo uitrolt en met de juiste handbeweging weer omhoog trekt, blijft het apparaatje zich op- en uitrollen.
Waarom dan JoJo? Zoals mag blijken uit de geschiedenis heeft de jojo als sinds mensenheugenis gezorgd voor vermaak. Daar komt bij dat JoJo niet zomaar voor iedereen is weggelegd. Vroeger bleek al dat de jojo een speelgoed was voor een specifiek gezelschap, namelijk de elite. Tegenwoordig gaat het om beheersing van techniek. Niet iedereen is zomaar in staat de juiste handbewegingen te maken. En ondanks de benodigde kenmerken, komt JoJo toch in alle soorten en maten. Ook blijkt dat JoJo nooit vergaat. Enkele momenten vallen we wat minder op, maar we zijn er altijd. Om op de juiste momenten weer te zorgen voor de heropleving die Quintus nodig heeft. Daarom dus JoJo.
Trucjes die alleen een jojo kan