Op de borrel bij oprichtsters Noor en Sylvia

Het is stipt acht uur als ik aanbel. Door het deurraampje zie ik haar al vrolijk zwaaiend aankomen. Noor doet enthousiast open. We groeten elkaar en ik loop mee de woonkamer in. Direct ontmoet ik het hele gezin. Man Michael is een echte Sjap en Noors dochters geven ook al aan het studentenleven later te willen ontdekken. We moeten nog even wachten met het beginnen van het interview, want Noor heeft ook Sylvia uitgenodigd. Niet veel later gaat de bel. Op hoge hakken en een schattig, maar verleidelijk wit jurkje komt Sylvia binnen huppelen. Zo bij elkaar zie je gelijk dat het hier om twee rasechte JoJo’s gaat.

Na een gesprek over koetjes en kalfjes, of in dit geval eigenlijk over alcohol en mannen, wordt het tijd voor serieuzere dingen. Ik begin bij het begin: hoe is JoJo eigenlijk ontstaan? Het idee om een eigen dispuut op te richten ontstond doordat iedereen iets miste bij de disputen waar ze op dat moment vapten. Dit waren met name de disputen Tomboy, Atalanta, Triumph en Penelope. Ze waren het gewoon net niet. Atalanta was te degelijk, Tomboy te lief en Triumph te agressief. Waren er dan geen andere disputen op Quintus? “Ja natuurlijk wel, maar daar wilde je al helemaal niet dood gevonden worden”, vertelt Sylvia uiterst serieus. De  meiden vonden elkaar eigenlijk veel leuker dan de huidige disputen. Daarbij lieten ze zich niet graag de les lezen door ouderejaars. “Uiteindelijk waren er nog wel een paar laffe teckels die op het laatste moment toch voor een ander dispuut gingen, maar we bleven met de harde kern van veertien over”, aldus Sylvia.

En dus begon het plannen, regelen en vergaderen. Het eerste én het belangrijkste is natuurlijk de naam. Zoals we allemaal weten is JoJo in feite ontstaan in de Branderij. Onder het genot van de nodige drankjes werd er druk gespeculeerd. De (toen nog) twintig meiden wilden iets origineels, iets geks en vooral niet “iets truttigs zoals al die disputen van Minerva”. De foute grappen werden over de tafel gesmeten. Zo was er het idee om het dispuut ‘Bendegeest’ te noemen, naar de verstandelijke gehandicaptenzorg in Oegstgeest. Enkelen vonden dat toch nét iets te grof. Maar goed ook, een dispuut dat ‘Bendegeest’ zou heten, had het waarschijnlijk zelfs dát jaar nog niet volgehouden.

Uiteindelijk riep één van de meiden ‘JoJo’, waarop direct het vunzige motto over op- en neergaande bewegingen volgde. Dit was perfect! Een ‘neutrale’ naam, waarbij de boodschap aan het licht komt dankzij het motto. Het meisje dat de naam JoJo heeft verzonnen is overigens uiteindelijk zelf nooit lid geworden van het dispuut.

GroteFoto-E6U3K63M

Een dispuut oprichten bestaat uiteraard niet alleen uit het verzinnen van een naam. Ook Quintus moest overtuigd worden dat JoJo als nieuw dispuut een functie had. Quintus wilde op dat moment namelijk absoluut geen nieuwe disputen: er was nog meer dan genoeg plek bij de andere disputen. De meiden zouden echter geen JoJo’s zijn geweest, als ze niet gewoon keihard hun zin door dramden. “Als Quintus ons geen dispuut zou maken, dan werden we gewoon een gezelschap. Wat konden ze ons nou eenmaal maken?!”, aldus Sylvia.

De oprichting ging met horten en stoten, maar JoJo ging van start. Op 12 oktober 1982 werd het dispuut officieel geïnaugureerd. Tijdens de jaren die volgde ontwikkelden de meiden zich en maakten ze de bizarste avonturen mee. Weten hoe Noor, Sylvia en de andere twaalf meiden aan hun imago werkten? Lees dan volgende week Part 2!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *